Metody kinezyterapeutyczne

Metoda kinezyterapeutyczna to powtarzalny, skuteczny i ekonomiczny schemat postępowania terapeutycznego. Stanowi samodzielny sposób podejścia do problemu postępowania leczniczego obejmujący dostosowane do stanu choroby, techniki diagnostyczne oraz dysponujący szerokim zasobem ćwiczeń, działań leczniczych z uzasadnieniem ich wykonania oraz objaśnieniem przyczyn dysfunkcji.

Metody wykorzystywane w pracy w naszym Ośrodku:

PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation) – torowanie nerwowo mięśniowe. Podstawowy cel terapii stanowi praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Środkiem do uzyskania celu jest zakres ruchu oraz siła mięśni. Koncepcja zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy. Wykorzystuje do terapii silne i zdrowe rejony ciała, co prowadzi do uzyskania aktywności ruchowej w obszarach słabszych lub uszkodzonych. Istotą metody jest maksymalne pobudzenie receptorów znajdujących się w ciele kory mózgowej w celu ułatwienia (torowania) ruchu w obszarze uszkodzonym. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować wytworzenie nowego wzorca ruchowego, a więc przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze.

Wskazania:
stwardnienie rozsiane (SM)
choroba Parkinsona
udar niedokrwienny oraz krwotoczny mózgu
choroby powodujące zaburzenia w utrzymywaniu równowagi
choroby powodujące upośledzenie stereotypu chodu
choroby mięśni szkieletowych ( np.:dystrofie, zaburzenia metaboliczne, zmiany zapalne)
złamania tkanki kostnej
zaburzenia tzw. propriocepcji jako następstwo urazu tkanek miękkich
zaburzenia prawidłowej postawy (reedukacja posturalna)
neuralgie nerwu trójdzielnego i twarzowego
bóle kręgosłupa segmentu szyjnego, piersiowego i lędźwiowo –  krzyżowego
leczenie stawów hypermobilnych – stabilizacje stawów kręgosłupa i kończyn
uszkodzenia tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, więzadeł, ścięgien, torebek stawowych
zaburzenia funkcji wegetatywnych (oddychanie, artykulacja, połykanie)
inne

Metoda McKenziegosłuży do badania, leczenia i profilaktyki schorzeń związanych z kręgosłupem i stawami obwodowymi. Od tradycyjnych metod wyróżnia się tym, że eliminuje nie tylko sam ból, ale także jego przyczynę oraz przeciwdziała nawrotom choroby. Kluczową kwestię stanowi bardzo dokładny wywiad poprzedzający testy ruchowe w obrębie kręgosłupa. Dzięki wywiadowi i testom fizjoterapeuta ustala tzw. zespół zaburzeń kręgosłupa.

Wskazania:
ból krzyża o podłożu mechanicznym
ból karku o podłożu mechanicznym
radikulopatia szyjna
problemy dotyczące korzenia nerwowego

Przeciwwskazania:
nowotwory (pierwotne i wtórne)
poważna patologia kregosłupa
zespół ogona końskiego
infekcje
objawy ucisku rdzenia kręgowego
gruźlica
leczenie sterydami
stany zapalne (ZZSK, Gout, choroba Crohmna, półpasiec, RZS),
choroby krążeniowe (hemofilia, antykoagulanty, stany pooperacyjne)
ciąża (I trymestr)
choroba Pageta
dyslokacja stawów
cukrzyca
problemy psychologiczne
złamania kręgosłupa szyjnego albo niestabilność więzadeł górnych segmentów szyjnych
zawroty głowy (schorzenia przedsionka, niewydolność naczyń kręgowo – podstawowych – VBI)

NDT – Bobath koncepcja rehabilitacji dla pacjentów po przebytym udarze mózgu lub innych urazach mózgowo – czaszkowych. Jest szczególnie przydatna w terapii niemowląt i dzieci. Usprawnianie ma na celu pomóc dziecku we wszechstronnym rozwoju tak, by mogło ono stać się niezależne w życiu i na tyle wykorzystać swe możliwości, na ile pozwala istniejące uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego.

Wskazania:
uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego (udar mózgu, urazy mózgowo – czaszkowe, schorzenia zapalne, zwyrodnieniowe)
asymetria ułożeniowa
opóźnienie rozwoju psychoruchowego
zaburzenia koordynacji psychoruchowej
kręcz szyi
dzieci przedwcześnie urodzone
dzieci obciążone zespołami genetycznymi
mózgowe porażenie dziecięce
porażenie splotu barkowego
problemy ortopedyczne

Kinesiology Taping (plastrowanie) – innowacyjna metoda dynamicznego plastrowania polegająca na umieszczaniu na ciele, w ściśle określony sposób, nierozciągliwego lub elastycznego plastra. Nalepiony plaster jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych (nie jest nasączony żadnym lekiem) i w zależności od rodzaju plastra, sposobu aplikacji posiada różnorodne zastosowanie.  Metoda ma znaczący wpływ na wspieranie procesów leczniczych i wydolnościowych.

Wskazania:
zespoły bólowe kręgosłupa i stawów kończyn
korekcja postawy (wady postawy, skoliozy)
terapia stanów pourazowych mięśni i stawów, zwichnięć i skręceń
terapia dolegliwości bólowych kobiet w czasie ciąży
stały drenaż limfatyczny

Przeciwwskazania:
otwarte rany, podrażnienia skóry
stany zapalne i choroby infekcyjne skóry (bakteryjne, wirusowe, grzybicze)
choroby nerek
cukrzyca
zmiany nowotworowe
zakrzepica żył
choroba wieńcowa
ewentualny odczyn alergiczny skóry na kontakt z taśmą